Herkesin zaman, zaman orada burada gördüğü, ağırlıklı kozmetik ürünleri satanlar için vazgeçilmez bir yöntem olan kişinin „önceki“ ve „sonraki“ hali diye ekranda sergilemeleri beni hiç ama hiç etkilememiştir. Hatta kendilerini ne kadar gülünç bir hale getirdiklerini acaba biliyorlarmı diye hep gülerim.
Danimarka’lı fotoğrafcı „Nicolai Howalt“ın bu 43 sporla ugraşan gençleri aynı yöntemle maç öncesi ve maç sonrası resimlerini çekerek sergilemesini bir çalışma olarak, çok iyi buluyorum. Ama ne varki bu sefer gülemedim. Resimleri izlerken kimin maçı kazandığı, veya kaybettiği yüz ifadelerindende belli oluyor.
Bu bir spor türümü değilmi? Hakkında yorum yapmağa gerek varmı? „Muhammed Ali“ nin durumu ortada.
‚Fotoğraf Projesi: Back to the Future‘
Yukarıdaki çalışmanın, önce ve sonra açısından bir benzerinide Buenos Aires‚li Fotoğrafcı Irina Werning yapmış. Seneler önce resimlerini çektiği kişileri, tekrardan aynı mekanlarda objektifinin önüne getirerek, aynı pozları artı mümkün oldukca aynı mimikleri vermelerini ıstemiş, ve böylelikle ‚Geleceğe Dönüş‘ dizisi ortaya çıkmış. Mutlaka bir çok fotoğrafcınında ilham alabileceği bir çalışma tarzı.